Prezes

Wróciłam dzisiaj ze spotkania z terapeutką Patryka szczęśliwa i radosna. 

Terapeutom podobały się prezentowe pierniki, nawet im smakowały :)

Patryk robi ogromne postępy:

- mniej się buntuje, płacz się nie pojawia

- wydłużył się czas koncentracji

- jest bardziej zadaniowy

- ma swietny kontakt wzrokowy (uwazam inaczej...)

- ma ksywę "prezes", bo wszędzie chodzi z segregatorem pecsów ;)

- co raz chętniej uczestniczy w zajęciach grupowych

- zaprasza do zabawy inne dzieci

W domu z kolei:

- rozumie zdecydowanie więcej (czasami mam wrażenie, że niemal wszystko)

- jest posłuszny (ale do aniołów nie należy)

- zaczyna po nas powtarzać różne słowa :)))))  jupiiiii!!! :D - aż się nie mogę doczekać, co będzie po Tomatisie

- woli bawić się z nami, niż sam zabawkami (jest wręcz natrętny z tą zabawą, czasem nawet do WC na spokojnie nie można wyjść) .

 

 "Głowa mówi: tak tak tak

głowa mówi: nie nie nie

Moja głowa wesoło kręci sięx2"

 

 Znacie tą piosenkę?

Często ją graliśmy na zajęciach grupowych w fundacji. Dlaczego o tym piszę?

 Bo Patryśko KIWA GŁOWĄ NA TAK! I MACHA NA BOKI NA NIE! :))))) Adekwatnie do swoich zapotrzebowań. Nauczył się ostatnio i wprowadza w życie dość intensywnie, dodając do tego "nenene" albo "ta ta chce" :)

To, to jest komunikacja! :)